Dün eve çıktık, kızıma kavuştum. Artık bundan sonra her şey daha da güzelleşmeye başlayacak…
Kızıma daha o gün söz vermiştim zıpladığımız yere gidecektik, Port kateteri taktırıp, kemoterapi aldıktan sonra dönüp birlikte yemek yiyip oyun parkına gidecektik. Üzerinden 1 hafta geçti ve neden o gün gidemediğimizi her gün açıkladığımız yedi günün ardından sonunda zıpladığımız yere gittik hastaneden çıkar çıkmaz. Uyandığında arabada beni gördü, uzanamıyorum, sarılamıyorum, kucağıma alamıyorum… Annesi karşısında ama sevgi gösterileri yok ağzından çıkan kelimeler dışında… onun için de tuhaf olmalı… Babasının kucağında uzun bir yol yürüyüp zıpladığımız yere geldik. Bol bol zıpladı, kaydı, oynadı yemeğini yedi. Tüm bu süreç zarfında eskisi gibi iletişim kurmayı denedim, ne yaptıysam ne ettiysem olmadı. Kızım bıraktığımdan farklı… Olgun, büyümüş, aşırı mantıklı, 28 aylık bir bebiş değil bir kız çocuğu… Korkutuyor… Resmen kızımın büyüdüğü 1 haftayı kaçırdım… Çok söz dinliyor… Çok uslu, çok güzel oyunlar oynuyor, her şey yolunda ^_^ öyle mi gerçekten? 2 yaşında bir çocuk… annesini 1 haftadır görmüyor… sanki biraz önce ayrılmışım gibi davranıyor… Bilmiyorum, onca şeyin arasında yazmak istediğim/takıldığım tek yer kızım… 1 haftadır yaşadıklarım bir yana, ben bu konuyla ilgili çok da iyi değilim…
Hopladık zıpladık eve geldik, “anne beni sen uyutur musun” dedi seve seve kabul ettim. Yatağa yattık “sırtıma masaj yapar mısın” dedi ve dalması 3 dk sürdü. Ne bir hikaye, ne bir şarkı, ne bir mıkırdanma… Yarın güzel bir sohbet edelim diye düşünüp çıktım, hadi biz de uyuyalım dediğimizde eşim kızımızı tuvalete kaldırdı, geldiğinde yüzü değişmişti, bana “Nil’in ateşi var” dedi, gece ateşi 39 ları buldu. Calpol içti bir kere ama o süreç ayrı kötüydü gece gece. Saatlerce uğraşıp bir şekilde ateşi düşürmeyi başardık.
Kızımın ateşi çıktığı andan itibaren tek maske, covid pozitif olduğunu öğrendikten sonra çift maske kullanımına geçtim
Nil 3-4 gibi uyudu, gece tam bitiyor uyuyalım derken tüm bel ve kalça kemiklerimi bir çapa ile tutup çıkarmaya çalışıyorlarmış gibi bir ağrı girdi. Tüm bu süreçte acıdan hiç ağlamadım ama dün gece ağrıya dayanamayıp ağladım, hem de ne ağlama, hüngür hüngür. Belki tüm bu sürecin acısıydı bilmiyorum. Ağrı kesicilerimi aldım, sonrasında yatmayı, kalkmayı, dolaşmayı, yatakta dönmeyi denedim hiç biri kesmedi. Eşim sağolsun bir sıcak su torbası ve biraz masajla biraz rahatlamamı ve uyumamı sağladı.
Sabah ise aynı ağrıya uyandım. Korkunçtu. Kızımın içeriden bıcır bıcır sesi geliyordu ama ben yatakta kımıldayamıyordum bile…
Eşim ağrı kesicilerimi verdi, yataktan çıkmayı başardım, hemşiremizi aradık durmumu anlattım, hastanede kan ilacı diye de geçen iğne çok şiddetli kemik ağrılarına neden oluyormuş. İğneleri 7 gün boyunca olmaya devam etmiştim ama damardan verilen ağrı kesiciler yüzünden hiç bir şey hissetmemişim. Tedavi gören hastaların hep bu iğnelerden yakındıklarını söylediklerinde anlamamıştım, gerçekten kemiklerinizi sökercesine bir ağrı geliyor, güzel haberse ağrı kesicileri düzenli aldığımda -bu akciğer delinmesi meselesinde önce de- ağrı hissetmemiştim.
Evde nekahat dönemindeyken, sık kullandığınız eşyalarınızın yanınızda olması, evde bir yakınınızın olması ve bolca sevgi süreci kolay atlatmanızı sağlıyor. Eğer bir çocuğunuz varsa da yakınlarınızdan yardım isteyebilirsiniz. Ben ne zaman cengaverlik yapıp kızımı kucağıma alsam, bir yerlerime bir şeyler oldu.
Devamı gelecek 1 Mart 2023 02:21…
Edit – 2 Mart 12:26 :Evet dün bir türlü yazma fırsatım olmadı. Sebebi ise demek isterdim, onlarca sebebi var. Önce bu yazıyı bitirelim…
Ve önce şu kan iğnesi! Ne yapın edin verilen ağrı kesicileri düzenli alın. Son kan iğnesini olduktan sonraki günün akşamında rahatladım. Bu iğne uyuyan hücreleri uyandırıyormuş, uyandıklarında ne olduğunu henüz bilmiyorum, 2 gündür araştırma fırsatım hiç olmadı –> Bu cümleyi kurduktan sonra içime sinmedi, ben kemoterapiden sonra Fraven kullanıyorum ve bende aşağıdaki makaleden sonra daha net oldu. Hastanede yatış döneminde ise Neupogen vermişlerdi.
FRAVEN kemik iliğini daha fazla beyaz kan hücresi üretmesi için uyarır. Beyaz kan hücrelerinin (akyuvarların) sayısındaki düşüş (nötropeni), birçok sebepten dolayı olabilir ve vücudunuzun enfeksiyonla savaşını zayıflatır. FRAVEN kemik iliğini hızlı bir şekilde yeni beyaz kan hücreleri üretmesi için uyarır. https://titck.gov.tr/storage/Archive/2021/kubKtAttachments/FRAVEN48KT_f3854a5c-2a2c-4c21-ba88-28c357399acf.pdf
Evet ağrı dolu ilk günü tamamladık, sonraki günler ayrı rollercoaster etkisi yarattı, şimdi onları yazıyorum.
Kocaman sevgiler🙏✨
Merve Ergenç
Comments